Extra City presenteert de eerste solotentoonstelling van Farah Atassi (1981, Brussel, leeft en werkt in Parijs) in België. Via complexe schaalvervormingen van modernistische vormen en traditionele mozaïek- of folkloristische textielpatronen construeert Atassi desoriënterende ‘displays’ voor figuren die qua volume amper verschillen van wat zich rondom hen bevindt. Vormen die gecamoufleerd zijn als vloeren en omgekeerd, misleidende spiegeleffecten en gedecentraliseerde vluchtpunten zijn instrumenten om de aandacht te vestigen op een raadselachtig schouwspel van objecten en vloeiende perspectieven, op modellen voor objecten, sculpturen en architectuur en op plaats en plaatseloosheid.

Atassi’s specifieke alfabet van vormen en ruimtes bevat stilistische knipogen naar Léger, Matisse, Malevitsj, Mondriaan, Charles & Ray Eames en decorontwerpen uit Expressionistische cinema. Dit leidt tot een herschikking van ornamentele motieven en architecturale interieurs in haar werk: een breed begrip van decor en van het ornamentele dat de structuur van een afbeelding bepaalt. Het is waarschijnlijk op die manier dat ‘trompe l’oeil’, of misschien eerder camouflage, een goed inzicht biedt in het kijken naar haar doeken. Ze verbergen namelijk het oude in het nieuwe (door middel van een berekende vaagheid van het ‘traditionele’ en het ‘moderne’) en de compositie in het oppervlak. Motieven – zowel om de scène mee af te bakenen, als om in te zetten als protagonisten – lijken te zijn genaaid of gekleefd op een ondergrond waar ze nauwelijks aan vasthechten, of omgekeerd, er te zijn afgepeld, en ordenen het oppervlak als een consensus van concurrerende perspectieven en een resolute vlakheid.

Zoals Atassi in een recent gesprek met curator Guillaume Desanges aangaf, beoefent zij een “figuratieve schilderkunst die abstracties representeert”. De ruimtes in haar werk balanceren tussen een schijnbare kunstmatigheid en een plausibele occupatie, en tussen de wet van de zwaartekracht, de tekenen van functionaliteit en de suggestie dat de modulaire onderdelen in een andere configuratie van ‘boven’ en ‘onder’, ‘in’ en ‘voorbij’ kunnen geschikt worden. De presentatie in Extra City focust op een recente, nog steeds lopende reeks werken, maar bevat ook een aantal schilderijen die het afgelopen jaar zijn gemaakt. Oudere en nieuwere werken vertellen een abstract verhaal van diepte en nabijheid en begeleiden de perceptie in de verschuiving van het panoramische naar de close-up.

In deze dialectiek lijkt het modernistische repertoire van vormen en ruimtelijke oplossingen zowel algemeen als specifiek. Het wordt gereduceerd tot zijn instrumentaliteit en blijk van efficiëntie – anoniem en nuttig – en wordt een gereedschapskist voor constructies en reconstructies en voor geassembleerde, verpulverde en gereconstrueerde ruimtes. Atassi’s werk is bezield door een syntax die in twee richtingen werkt en die verschillende staten van orde en chaos, momenten van stilstand, onzekerheid en transformatie bijeen sprokkelt. Modernistische figuren worden tegen de ‘basis’ van een wereldbeeld gehouden, waarbij ‘vooruitgang’ een onderdeel is van een knooppunt van proberen, falen en verbeelden. Vanuit dit idee is Atassi’s wending tot het modernisme geen melancholische archeologie, noch een creatie van postmodernistische, ironische hybriden. Het lijkt eerder aan te geven dat haar project een modern vocabularium hanteert om de bewegingen van bouwen en afbouwen en van tijdlijnen die ingaan op het verleden en op de toekomst tegenover elkaar te plaatsen.

In samenwerking met Galerie Michel Rein, Brussel.
Tentoonstellingsvormgeving door Kris Kimpe.

Gratis rondleidingen
Tweewekelijks zijn er op zondag gratis rondleidingen met gids doorheen de tentoonstellingen ‘The Corner Show’ en ‘Farah Atassi’.
Op 13 en 27 september, 11 en 25 oktober, 8 en 22 november en 6 december 2015, telkens om 14:00.