Extra City nodigde André Rottmann uit om een tekst te schrijven over het werk van Falke Pisano. Het resultaat wordt door Rottmann gepresenteerd in de lezing op vrijdag 29 oktober. De lezing gaat over het werk van Falke Pisano en in het bijzonder over de continue reflectie over waaruit een object van esthetische ervaring uiteindelijk bestaat, als die ervaring resoluut uitgesteld, als niet structureel afwezig moet blijven.

Twee grote bedenkingen zullen de voordracht structureren: enerzijds zal het pogen te onderzoeken hoe Pisano’s praktijk poogt centrale dogma’s van het esthetisch modernisme te herdenken, in het bijzonder de notie van abstractie als een universele taal. Anderzijds wordt het diagram bediscussieerd als een beslissende tegenhanger van Pisano’s voordracht-performances, teksten en installaties, en daarbij wordt zijn kritische en transformatieve relatie tot modellen van de pedagogie in de kunsten breedvoerig beargumenteerd.

Tegen de kunsthistorische achtergrond van de hercodering van het kunstwerk als een linguïstisch voorstel of actie tot spreken, zoals het conceptualisme meent, en met het oog op de benadrukking van virtuoze communicatie en esthetische educatie in de postfordistische wereld van immateriële labeur, zal de lezing bijgevolg trachten een licht op Pisano’s oeuvre te werpen, als een eindeloze negatie van de immer vergankelijke, hedendaagse “state of art”.

Taal Engels