De “academische wending” in het hoger kunstonderwijs, met haar sterke klemtoon op onderzoek, zet de relatie tussen kunst en kennis op scherp. Kunst kan geleerd worden, maar kan het wel aangeleerd worden? Wat gebeurt er precies in de kennisoverdracht die kunstonderwijs heet? Meer nog: kan kennis geperformd worden, en hoe brengt een performance kennis over? En wat gebeurt er aan de kant van de kijker of luisteraar?

In deze masterclass kijk je naar de zgn. lecture-performance als een relatief jonge kunstvorm, die sinds de jaren 1960 uit de performancekunst is ontstaan en het voorbije decennium duidelijk nog aan populariteit heeft gewonnen. Je bestudeert een hele reeks van voorbeelden, met historische kunstenaars als Robert Morris, Dan Graham, Andrea Fraser en Joseph Beuys, naast meer hedendaagse figuren als Sharon Hayes, Rabih Mroué, William Kentridge, Hito Steyerl, Amalia Ulman, Walid Raad, Bruce High Quality Foundation en vele anderen. Wat is de dramaturgische uitwerking van hun performances? Worden er rekwisieten ingezet, en welke rollen worden opgevoerd? Een kunsthistorische vogelvlucht over de voorbije vijftig jaar geeft je een helder zicht op hoe kunstenaars hun artistiek onderzoek delen met de wereld, op het snijvlak van beeldende kunst, lezing en performance. Ten slotte word je in deze masterclass begeleid naar de publieke presentatie van een eigen lecture-performance. Gastsprekers worden uitgenodigd voor een verdere uitwerking van de thematiek zowel als voor individuele feedback.

Taal Engels